Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

ΜΑΘΗΤΕΣ - ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ


grkladoyxos7 ΜΑΘΗΤΕΣ   ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥΕξαίρεση από όλους, όσους παρακολουθούν τα χαλάσματα της σημερινής Ελλάδας, αποτελούν οι νέοι άνθρωποι. Αυτοί που αναζητούν αισιόδοξα στο αύριο και τη δημιουργία. Με το κλείσιμο της χρονιάς, στο πρώτο γυμνάσιο Ξυλοκάστρου, σε δυο αίθουσές του, μιλούσαν οι μαθητές. Με τα έργα τους. Σε μια αίθουσα ο Αλέξανδρος Κουμπιός, καθηγητής στο μάθημα Καλλιτεχνικών, παρουσίασε τις εργασίες των μαθητών του Α΄ και Β΄ Γυμνασίου. Στην δεύτερη ο Βαγγέλης Ρουσσινός, τα έργα των μαθητών του Α΄ Γυμνασίου, στην Τεχνολογία.
Στα έργα ζωγραφικής και κατασκευών δεν διαισθανόσουν παιδική ξεγνοιασιά αλλά ευθύνη. Ο αυθορμητισμός και η επινοητικότητά τους δημιουργούσαν ένα συμβολικό σύστημα επικοινωνίας. Είναι γεγονός ότι τα παιδιά αναπαριστούν τον κόσμο τους, τον κόσμο που βλέπουν, τον κόσμο που θέλουν. Είναι, λοιπόν, ένας τρόπος να τα γνωρίσουμε μέσα από την τεχνική και καλλιτεχνική έκφρασή τους. img 
0001 ΜΑΘΗΤΕΣ   ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ
Σε αυτή την παρουσίαση έχεις μια εμπειρία: ότι δεν γίνονται απλώς κάποια μαθήματα αλλά ότι έχει πετύχει η σκοπιμότητα της καλλιέργειας. Και αυτό συμβαίνει, όταν τα παιδιά γίνονται εργάτες πολιτισμού. Περνούν από την ατομική τους υπόσταση στο πρόσωπο, με ευαισθησία και κοινωνική συνείδηση. Όχημα αυτής της διαδικασίας έγινε, ιδιαίτερα, η εικαστική τέχνη, που έχει ερμηνευτικό κώδικα αναγνώσιμο και προσβάσιμο.
Με τις τεχνικές τους κατασκευές, πάλι, τα παιδιά εισχωρούν στη λογική της δημιουργικής εργασίας. Σε μια κοινωνία που, λατρεύει το «πολιτικό» έξω από διαδικασίες κι ευθύνες παραγωγής, στέλνουν το μήνυμα ότι δεν υπάρχει πολίτης αν δεν είναι δημιουργός, μάστορας.
Οι αίθουσες ήταν εξοπλισμένες με διαδραστικό πίνακα, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και όλα όσα χρειάζεται ένα σύγχρονο σχολείο. Αυτό τον εξοπλισμό θα ‘πρεπε να κατέχουν και όλα τα υπόλοιπα.img 
0003 ΜΑΘΗΤΕΣ   ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ
Την έκθεση επισκέφθηκε ο Σταύρος Γαλανόπουλος, που κατοικεί και έχει το εργαστήριο ζωγραφικής του στα Στύλια. Σημαντικός καλλιτέχνης, με αναγνώριση και στο εξωτερικό. Στην ζωγραφική του συμβάλλει πειθαρχημένα και η γλυπτική. Ο Σ. Γαλανόπουλος είπε: ‘‘Δεν έχω ξανά δει τέτοια διάθεση καθηγητών και φροντίδα από το σχολείο, ώστε τα παιδιά να βοηθηθούν, να μάθουν, να εκφρασθούν. Τα παιδιά αυτά προτείνουν, σκέπτονται, κρίνουν με προωθημένα αισθητικά κριτήρια, έχουν αυξημένες δυνατότητες και παραπέρα από την ηλικία τους.” Είναι, βέβαια, από άλλη πλευρά, πολλά τα διδάγματα που εξάγει ο εκπαιδευτικός από την επίσκεψη ενός καλλιτέχνη. Καταμετρούνται γνώσεις, συμπεριφορές τέχνης και τεχνικής.
Ετήσιες δημιουργικές συναντήσεις όπως αυτή, δεν μπορούν να περιορίζονται στο πλαίσιο μιας αίθουσας. Ο δήμος μπορεί να γίνει διαμεσολαβητής πολιτισμού. Να καταστήσει τους μαθητές αυτούς πρεσβευτές της τοπικής κοινότητας, αυτό το πρόπλασμα μιας νέας δημιουργικής τάξης. Αυτά τα έργα πρέπει να εκτεθούν στον παραλιακό δρόμο που ως τουριστική υποδομή μπορεί να γίνει συλλεκτήρια και ν’ ‘‘αντιπροσωπεύει” τις τοπικές ικανότητες. Αυτός ο δρόμος δεν θα είναι μόνο για σουβλάκια και καφέ. Οι δρόμοι είναι ο τόπος διαμονής του συλλογικού έλεγε ένας μεγάλος γερμανός διανοούμενος. Εκεί το καλοκαίρι, οι Αθηναίοι μπορούν να δουν ότι υπάρχει ζωή στη πολύψυχη πόλη. Βλέπουν τα έργα των μεγάλων, των ΚΑΠΗ, των θεατρικών ομάδων, τις χορωδίες. Γιατί όχι και τα παιδιά; ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΛΑΔΟΥΧΟΣ
ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ 03.06.2010

Δεν υπάρχουν σχόλια: